شیخ الاسلام احمد بن تیمیه در (المجموع :ج1،ص5) می فرماید :
الله (سبحانه و تعالی) در قرآن کریم ، اطاعت و اتباع نمودن از پیامبر -صلی الله علیه و آله و سلم - را نزدیک به چهل بار در مکان های مختلف ذکر نموده است .
مانند آیه «مَنْ یُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطَاعَ اللَّهَ»(نساء:80)
ترجمه :«هر کس از پیامبر فرمان برد در حقیقت الله را فرمان برده»
و آیه «وَمَا أَرْسَلْنَا مِن رَّسُولٍ إِلاَّ لِیُطَاعَ بِإِذْنِ اللّهِ وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذ ظَّلَمُواْ أَنفُسَهُمْ جَآؤُوکَ فَاسْتَغْفَرُواْ اللّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُواْ اللّهَ تَوَّابًا رَّحِیمًا -فَلاَ وَرَبِّکَ لاَ یُؤْمِنُونَ حَتَّىَ یُحَکِّمُوکَ فِیمَا شَجَرَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ لاَ یَجِدُواْ فِی أَنفُسِهِمْ حَرَجًا مِّمَّا قَضَیْتَ وَیُسَلِّمُواْ تَسْلِیمًا»(نسا:65-64)
ترجمه :«و ما هیچ پیامبرى را نفرستادیم مگر آنکه به توفیق الهى از او اطاعت کنند و اگر آنان وقتى به خود ستم کرده بودند پیش تو می آمدند و از الله آمرزش می خواستند و پیامبر [نیز] براى آنان طلب آمرزش می کرد قطعا الله را توبه پذیر مهربان می یافتند - ولى چنین نیست به پروردگارت قسم که ایمان نمی آورند مگر آنکه تو را در مورد آنچه میان آنان مایه اختلاف است داور گردانند سپس از حکمى که کردهاى در دلهایشان احساس ناراحتى [و تردید] نکنند و کاملا سر تسلیم فرود آورند »
شیخ الاسلام احمد بن تیمیه در (المجموع :ج1،ص5) می فرماید :
الله (سبحانه و تعالی) در قرآن کریم ، اطاعت و اتباع نمودن از پیامبر -صلی الله علیه و آله و سلم - را نزدیک به چهل بار در مکان های مختلف ذکر نموده است .مانند آیه «مَنْ یُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطَاعَ اللَّهَ»(نساء:80)
ترجمه :«هر کس از پیامبر فرمان برد در حقیقت الله را فرمان برده»
و آیه «وَمَا أَرْسَلْنَا مِن رَّسُولٍ إِلاَّ لِیُطَاعَ بِإِذْنِ اللّهِ وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذ ظَّلَمُواْ أَنفُسَهُمْ جَآؤُوکَ فَاسْتَغْفَرُواْ اللّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُواْ اللّهَ تَوَّابًا رَّحِیمًا -فَلاَ وَرَبِّکَ لاَ یُؤْمِنُونَ حَتَّىَ یُحَکِّمُوکَ فِیمَا شَجَرَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ لاَ یَجِدُواْ فِی أَنفُسِهِمْ حَرَجًا مِّمَّا قَضَیْتَ وَیُسَلِّمُواْ تَسْلِیمًا»(نسا:65-64)
ترجمه :«و ما هیچ پیامبرى را نفرستادیم مگر آنکه به توفیق الهى از او اطاعت کنند و اگر آنان وقتى به خود ستم کرده بودند پیش تو می آمدند و از الله آمرزش می خواستند و پیامبر [نیز] براى آنان طلب آمرزش می کرد قطعا الله را توبه پذیر مهربان می یافتند - ولى چنین نیست به پروردگارت قسم که ایمان نمی آورند مگر آنکه تو را در مورد آنچه میان آنان مایه اختلاف است داور گردانند سپس از حکمى که کردهاى در دلهایشان احساس ناراحتى [و تردید] نکنند و کاملا سر تسلیم فرود آورند »
ترجمه :«بگو الله و پیامبر [او] را اطاعت کنید پس اگر رویگردان شدند قطعا الله کافران را دوست ندارد»
و آیه :«قُلْ إِن کُنتُمْ تُحِبُّونَ اللّهَ فَاتَّبِعُونِی یُحْبِبْکُمُ اللّهُ وَیَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ»(آل عمران:31)
ترجمه :«بگو اگر الله را دوست دارید از من پیروى کنید تا الله دوستتان بدارد و گناهان شما را بر شما ببخشاید و الله آمرزنده مهربان است»
الله (سبحانه و تعالی ) دوستی و محبت بنده به پروردگارش را وسیله ایی برای اتباع از پیامبر قرار داده است و اتباع پیامبر را سببی برای دوست داشتن بندگان توسط الله ( سبحانه و تعالی ) است . و الله تعالی می فرماید :«وَکَذَلِکَ أَوْحَیْنَا إِلَیْکَ رُوحًا مِّنْ أَمْرِنَا مَا کُنتَ تَدْرِی مَا الْکِتَابُ وَلَا الْإِیمَانُ وَلَکِن جَعَلْنَاهُ نُورًا نَّهْدِی بِهِ مَنْ نَّشَاء مِنْ عِبَادِنَا »(شوری:52)
ترجمه :«وهمین گونه روحى از امر خودمان به سوى تو وحى کردیم تو نمی دانستى کتاب چیست و نه ایمان [کدام است] ولى آن را نورى گردانیدیم که هر که از بندگان خود را بخواهیم به وسیله آن راه می نماییم»
پس الله (سبحانه و تعالی) به سوی پیامبرش وحی نمود که او هر کدام از بندگانش را که بخواهد بوسیله قرآن هدایت می کند، همانگونه که الله تعالی بوسیله قرآن ، رسول الله - صلی الله علیه و اله و سلم - را هدایت نمود .
و می فرماید : «قُلْ إِن ضَلَلْتُ فَإِنَّمَا أَضِلُّ عَلَى نَفْسِی وَإِنِ اهْتَدَیْتُ فَبِمَا یُوحِی إِلَیَّ رَبِّی »(سبا:50)
ترجمه :«بگو اگر گمراه شوم فقط به زیان خود گمراه شدهام و اگر هدایت یابم [این از برکت] چیزى است که پروردگارم به سویم وحى می کند»
و می فرماید :«قَدْ جَاءَکُمْ مِنَ اللَّهِ نُورٌ وَکِتَابٌ مُبِینٌ - یَهْدِی بِهِ اللَّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَهُ سُبُلَ السَّلَامِ وَیُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِهِ وَیَهْدِیهِمْ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ»(مائده:15-16)
ترجمه :« قطعا براى شما از جانب الله روشنایى و کتابى روشنگر آمده است - الله هر که را از خشنودى او پیروى کند به وسیله آن [کتاب] به راههاى سلامت رهنمون می شود و به توفیق خویش آنان را از تاریکیها به سوى روشنایى بیرون می برد و به راهى راست هدایتشان می کند»
پس با وجود محمد - صلی الله علیه و اله و سلم - فرق میان ایمان و کفر ، سود و خسران ، هدایت و گمراهی ، نجات و گرفتاری ، راه از بیراهه ،باطل از حقیقت ، وارثان بهشت از وارثان دوزخ ، اهل تقوا از فجار ، روشن نمودن راهی که الله تعالی به پیامبران و تصدیق کنندگان و شهدا و صالحان عطا فرموده از راه کسانی که بر آنها غضب شده و راه گمراهان بخوبى روشن شده .
بندگان الله به شناخت آنچه از رسول الله -صلی الله علیه و اله و سلم - نقل شده و اتباع از ایشان بسیار محتاج تر هستند تا آب و غذا . اگر این دو برای بنده بدست نیایند ، این دنیا را از دست می دهند و اگر آن دو را بدست نیاورند ، عذاب الهی را در آخرت می چشند .
بر هر بنده واجب است که سعی و تلاش خود را برای بدست آوردن معرفت به دستورات و واجباتی که رسول الله - صلی الله علیه و اله و سلم (برای امتش) آورده است ، انجام دهد . این همان راه نجات از عذاب بزرگ و رسیدن به سعادت در دیار نعمت های خجسته است . بدست آوردن آن به وسیله علم روایت و نقل ( آثار نبی - صلی الله علیه و اله و سلم ) است . تنها متکی بودن بر عقل کافی نیست .همان گونه که چشم نمی تواند بجز نورهای آشکار را ببیند ، مجرای عقل نمی تواند انسان را هدایت کند مگر هنگامی که از رسالت الهی باخبر باشد . به این دلیل است که تبلیغ عقاید و احکام اسلام از بزرگترین فرائض دین اسلام است .