مختصری از حیات العـلامة عبد الرحمن السعدی

اسم و نسب :
ایشان شیخ ( ابو عبدالله ) عبد الرحمن بن ناصر بن عبد الله بن ناصر بن حمد آل سعدی، از قبیلة بنی تمیم هستند . در 10 ( یا 12 ) محرم سال 1307هجری در شهر ( عنیزه ) از منطقه قصیم چشم به جهان گشودند . در سن 4 سالگی مادرشان ( 1310 هـ) و در سن7سالگی پدرشان ( 1313هـ ) وفات نمودند . مانند یک یتیم رشـد نمودند . قرآن را در سن 10 سالگی حفظ نمودند . رغبت فراوانی به تحصیل علم شریعت در وجود ایشان دیده می شد . ایشان به جلسات علمای بزرگ منطقه رهسپار شدند و در کسب علم بسیار تلاش نمودند . چه شب ها که آن را با مطالعه کتب و تلاوت قرآن و عبادت سحر نکرده اند . بدین صورت مشغول تحصیل علوم مختلف بودند که اثر عجیب آن منجر به تدریس ایشان در مدارس شرعی بود در حالیکه سن شان از 23 سال تجاوز نمی کرد .
از صفات نیکوئی برخوردار بوده اند . بسیار متواضع بودند برای ( کوچک ، بزرگ ، فقیر ) بسیاری از وقتشان را در اجتماعی سپری می کردند که در آن مردم حضور داشتند . مجلس را به دست می گرفتند . و در آن به نشر تعالیم دینی و جواب دادن به نادانسته های مهمی بود که آنها به یاد گرفتنش نیاز داشتند . با هر شخصی آنطور که مناسب او بود برخورد می کردند . می گویند بر فقراء ، مساکین و غریبان بسیار مهربان بودند ، تا آخرین حد استطاعتشان به آنها کمک می نمودند . در تدریس دروس علمی ، بسیار شایع است که تفهیم ایشان مثال زد عام و خاص بود است .

عبد الرحمن السعدی
مختصری از حیات العـلامة عبد الرحمن السعدی
اسم و نسب :
ایشان شیخ ( ابو عبدالله ) عبد الرحمن بن ناصر بن عبد الله بن ناصر بن حمد آل سعدی، از قبیلة بنی تمیم هستند . در 10 ( یا 12 ) محرم سال 1307هجری در شهر ( عنیزه ) از منطقه قصیم چشم به جهان گشودند . در سن 4 سالگی مادرشان ( 1310 هـ) و در سن7سالگی پدرشان ( 1313هـ ) وفات نمودند . مانند یک یتیم رشـد نمودند . قرآن را در سن 10 سالگی حفظ نمودند . رغبت فراوانی به تحصیل علم شریعت در وجود ایشان دیده می شد . ایشان به جلسات علمای بزرگ منطقه رهسپار شدند و در کسب علم بسیار تلاش نمودند . چه شب ها که آن را با مطالعه کتب و تلاوت قرآن و عبادت سحر نکرده اند . بدین صورت مشغول تحصیل علوم مختلف بودند که اثر عجیب آن منجر به تدریس ایشان در مدارس شرعی بود در حالیکه سن شان از 23 سال تجاوز نمی کرد .
از صفات نیکوئی برخوردار بوده اند . بسیار متواضع بودند برای ( کوچک ، بزرگ ، فقیر ) بسیاری از وقتشان را در اجتماعی سپری می کردند که در آن مردم حضور داشتند . مجلس را به دست می گرفتند . و در آن به نشر تعالیم دینی و جواب دادن به نادانسته های مهمی بود که آنها به یاد گرفتنش نیاز داشتند . با هر شخصی آنطور که مناسب او بود برخورد می کردند . می گویند بر فقراء ، مساکین و غریبان بسیار مهربان بودند ، تا آخرین حد استطاعتشان به آنها کمک می نمودند . در تدریس دروس علمی ، بسیار شایع است که تفهیم ایشان مثال زد عام و خاص بود است .

ایشان ( رحمه الله ) در معرفت مسائل فقهی و اصول آن تبحر فراوانی داشته اند . در اول تحصیل به اتباع بعضی از مشائخ مذهب حنبلی را اختیار نموده و بعضی از متون مذهب را حفظ نمودند . لکن بعد از ادامه تحصیلاتشان و اهتمام فراوانی که به کتب شیخ الاسلام ابن تیمیة و شاگردشان امام شمس الدین بن قیم نمودند . بعد از مدتی پایبندی به مذهب حنبلی را کنار گذاشته و آنچه را که با دلیل شرعی به آن می رسید ، آن را مذهب خود می دانست . و جایگاه رفیع علمای مذاهب را نیز حفظ می نمود .
امام محمد ناصرالدین آلبانی در مورد ایشان و تفاسیرشان می فرماید :
تفسیر ایشان خوب و زیباست ، از ایشان اقوال خوبی در تفسیر درج شده . لکن مطالعه شخص بنده از کتاب ایشان کم بوده اما بر حسب اطلاع ام برای من روشن شده که ایشان مطابق دلیل و قواعد و ضوابط شرعی سخنانشان را جمع بندی می کنند و در نزد ایشان جمود و تعصب مذهبی وجود ندارد . ایشان را در حدود 40 سال قبل در دمشق ملاقات نمودم و برایم روشن شـد که ایشان دارای علم زیادی هستند . در کنار آن در ایشان تواضع علماء را مشاهده کردم . ایشان در این صفت مانند علمای دیگر سرزمین نجد هستند . آنها ما را به یاد اخلاق علمای متقدمین و تواضعشان می اندازند . نه مانند دیگران که محصول علمشان برای آنها تکبر و غرور است .
ایشان در علم تفسیر مهارت بسیار عجیبی داشتند . کتب تفسیر بسیاری را مطالعه می کردند و از خلاصه مطالعات شان تفسیری مفید از آیات قرآن کریـم را به رشته تحریر آورده اند .
اساتیــد شیخ عبدالرحمن سعـدی :
1: شیخ ابراهیم بن حمد بن محمد بن جاسر ( 1241- 1338 هـ )
از ایشان علوم تفسیر و حدیث نبوی را فرا گرفتند .
2: شیخ محمد بن عبدالکریم بن ابراهیم بن صالح الشبل ( 1257-1343 هـ )
از ایشان فقه و اصول آن و علوم لغت عربی را فرا گرفتند .
3: شیخ عبدالله بن عائض العویضی الحربی ( 1249 – 1322 هـ )
از ایشان فقه و اصول آن و علوم لغت عربی را فرا گرفتند .
4: شیخ صالح بن عثمان بن حمد بن ابراهیم القاضی ( 1282-1351 هـ )
از ایشان توحید ، تفسیر ، فقه و اصول فقه و علوم لغت عربی را فرا گرفتند .
5: شیخ محمد بن عبدالله بن حمد بن محمد بن سلیم ( 1240 – 1323 هـ )
از ایشان علم توحید را فرا گرفتند .
6: شیخ علی بن ناصر بن محمد ابو وادی ( 1273 – 1361 هـ )
از ایشان علم حدیث و تفسیر را فرا گرفتند .
7: شیخ ابراهیم بن صالح بن ابراهیم بن محمد بن عیسی القحطانی (1270-1343هـ)
از ایشان علوم اصول دین را فرا گرفتند .
8: شیخ محمد بن عبدالعزیز بن محمد بن عبدالله بن مانع ( 1300-1385هـ )
از ایشان علوم لغت عربی را فرا گرفتند .
9: شیخ صعب بن عبدالله بن صعب تویجری ( 1253-1339 هـ)
از ایشان فقه و اصول آن را فرا گرفتند .
10: شیخ علی بن محمد بن ابراهیم بن محمد السنانی ( 1266-1339هـ)
از ایشان اصول دین را فرا گرفتند .
11: شیخ محمد امین محمود شنقیطی ( 1289 – 1351 هـ )
از ایشان تفسیر و علم حدیث و مصطلح الحدیث و علوم عربی ( مانند : صرف و نحـو و .. ) را فرا گرفتند .
شـاگـردان شیخ عبدالرحمن سعـدی :
1- الشیخ سلیمان بن إبراهیم البسام.
2- الشیخ محمد بن عبدالعزیز المطوع.
3- الشیخ محمد بن صالح آل عثیمین .
4- الشیخ علی بن محمد بن زامل آل سلیم .
5- الشیخ عبدالله بن عبدالعزیز بن عقیل .
6- الشیخ محمد بن منصور آل زامل .
7- الشیخ سلیمان بن صالح بن حمد البسام .
8- الشیخ عبدالله بن عبدالرحمن بن محمد البسام .
9- الشیخ عبدالله بن محمد العوهلی .
10- الشیخ حمد بن محمد البسام .
11- الشیخ عبدالعزیز بن محمد البسام .
12- الشیخ عبدالله بن حسن آل بریکان .
13- الشیخ عبدالعزیز بن محمد السلمان .
14- الشیخ محمد بن سلیمان بن عبدالعزیز البسام .
15- الشیخ عبدالمحسن الخریدلی .
16- الشیخ محمد الناصر الحناکی .
17- الشیخ عبدالرحمن آل عقیل .
18- الشیخ عبدالله المحمد المطرودی .
19- الشیخ محمد العبدالرحمن العبدلی.
20- الشیخ عبدالله العبدالعزیز المطوع .
21- الشیخ محمد العبدالله المانع .
22- الشیخ سلیمان المحمد الشبل .
23- الشیخ إبراهیم المحمد العمود .
24- الشیخ محمد الصالح الفضیلی.
25- الشیخ عبدالعزیز العلی المساعد .
26- الشیخ سلیمان العبدالرحمن الدامغ .
27- الشیخ حمد المحمد المرزوقی .
28- الشیخ صالح المحمد الزغیبی .
29- الشیخ صالح العبدالله الزغیبی .
30- الشیخ عبدالرحمن المحمد آل اسماعیل .
31- الشیخ حمد الصغیر قاضی .
32- الشیخ عبدالله المحمد الصیخان .
33- عبدالعزیز بن سبیل .
34- الشیخ عبدالله الخضیری .
35- الشیخ عبدالرحمن المحمد المقوش .
36- الشیخ محمد الصالح الخزیم .
37- الشیخ علی بن حمد الصالحی .
38- الشیخ عبدالله بن عبدالعزیز الشبیلی .
39- الشیخ محمد بن عثمان بن صالح آل قاضی .
40- الشیخ عبدالله بن عبدالرحمن بن صالح البسام .
41- الشیخ محمد بن عبدالرحمن بن حنطی .
42- الشیخ عبدالرحمن بن عبدالعزیز بن زامل بن عبدالله آل سلیم .
تالیفات شیخ عبدالرحمن سعـدی :
1-الأدلة والقواطع والبراهین فی إبطال أصول الملحدین.
2-الإرشاد إلى معرفة الأحکام.
3-انتصار الحق.
4-بهجة قلوب الأبرار وقرة عیون الأخیار فی شرح جوامع الأخیار.
5-التعلیق وکشف النقاب على نظم قواعد الإعراب.
6-توضیح الکافیة الشافیة.
7-التوضیح والبیان لشجرة الإیمان.
8-التنبیهات اللطیفة فیما احتوت علیه الواسطیة من المباحث المنیفة.
9-تنزیه الدین وحملته ورجاله مما افتراه القصیمی فی أغلاله.
10-تیسیر الکریم الرحمن فی تفسیر کلام المنان.
11-تیسیر اللطیف المنان فی خلاصة تفسیر القرآن.
12-الجمع بین الإنصاف ونظم ابن عبد القوی.
13-الجهاد فی سبیل الله، أو واجب المسلمین وما فرضه الله علیهم فی کتابه نحو دینهم وهیئتهم الاجتماعیة.
14-الحق الواضح المبین فی شرح توحید الأنبیاء والمرسلین من الکافیة الشافیة.
15-حکم شرب الدخان.
16-الخطب المنبریة على المناسبات.
17-الدرة البهیة شرح القصیدة التائیة فی حل المشکلة القدریة.
18-الدرة المختصرة فی معان دین الإسلام.
19-الدلائل القرآنیة فی أن العلوم النافعة العصریة داخلة فی الدین الإسلامی.
20-الدین الصحیح یحل جمیع المشاکل.
21-رسالة فی القواعد الفقهیة.
22-رسالة لطیفة جامعة فی أصول الفقه المهمة.
23-الریاض الناضرة والحدائق النیرة الزاهرة فی العقائد والفنون المتنوعة الفاخرة.
24-سؤال وجواب فی أهم المهمات.
25-طریق الوصول إلى العلم المأمول بمعرفة القواعد والضوابط والأصول.
26-الفتاوى السعدیة.
27-فتح الرب الحمید فی أصول العقائد والتوحید.
28-فوائد مستنبطة من قصة یوسف.
29-الفواکه الشهیة فی الخطب المنبریة.
30-القواعد الحسان لتفسیر القرآن.
31-القواعد والأصول الجامعة والفروق والتقاسیم البدیعة النافعة.
32-القول السدید فی مقاصد التوحید.
33-مجموع الخطب فی المواضیع النافعة.
34-مجموع الفوائد واقتناص الأوابد.
35-المختارات الجلیة من المسائل الفقهیة.
36-المواهب الربانیة من الآیات القرآنیة.
37-منهج السالکین وتوضیح الفقه فی الدین.
38-المناظرات الفقهیة.
39-منظومة فی أحکام الفقه.
40-منظومة فی السیر إلى الله والدار الآخرة.
41-وجوب التعاون بین المسلمین وموضوع الجهاد الدینی وبیان کلیات من براهین الدین.
42-الوسائل المفیدة للحیاة السعیدة.
43-یأجوج ومأجوج. طبع دار لینا، مصر، دمنهور،( الطبعة الأولى 1418هـ.)

وفات :
شیخ عبدالرحمن سعـدی بعد از عمری خدمت به علوم مختلف (بلاخص علم تفسیر قرآن کریم ) در سال 1376 ( یا 1371 هـ ) در زادگاهشان ( عنیزة ) چشم از جهان بستند .
رحمه الله رحمة واسعة وأسکنه فسیح جناته.

منابع مهم مطالعه سیره ، اقوال علماء در ثناء شیخ عبدالرحمن سعدی :
1: روضة الناظرین عن مآثر علماء نجد وحوداث السنین(1/219).
2- علماء نجد خلال ثمان قرون (3/218).
3- مشاهیر علماء نجد وغیرهم (ص256).
4- مقدمة (کتاب الریاض الناضرة )
5- الشیخ عبد الرحمن بن سعدی وجهوده فی توضیح العقیدة، ( این کتاب رساله ماجستر دکتر عبد الرزاق بن عبد المحسن العباد است ) .
می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر به وب سایت رسمی شیخ مراجعه کنید : http://www.binsaadi.com
از الله سبحانه و تعالی عاجزانه می خواهـم ایشان را به بهشت فردوس شاد کند . آمین