دکتر عائض القرنی / ترجمه: صلاح الدین مصلح
احمق ها و کم عقل ها خداوند خالق و رازق را ناسزا گفتند و پروردگار یکتا را بدگویی کردند، حال من و تو که اهل ستم و خطا هستیم چه انتظاری داریم.
تا وقتی که در زندگیت اهل بخشش، سازندگی، تأثیرگذاری و نورافشانی باشی، با نبرد سخت و تلخی از سوی سرزنشگر که هیچگونه نرمی ای به تو نشان نخواهد داد و حملهی برنامه ریزی شده و هدفدار و اهانت های عمدی روبرو خواهی شد.
منتقدان هرگز در مورد تو سکوت نخواهند کرد مگر اینکه گودالی در زمین حفر کنی و به درون آن رفته یا اینکه به طرف آسمان بالا روی و از میان آنها بگریزی، اما تا وقتی که در میان آنها هستی از سوی آنها انتظار آنچه که تو را ناراحت کند و چشمانت را بگریاند و قلبت را جریحه دار ساخته و خواب آرام را از تو بگیرد، داشته باش.
بسوی خوشبختی - ۴ (با سرزنش چگونه برخورد کنم؟)
دکتر عائض القرنی / ترجمه: صلاح الدین مصلح
احمق ها و کم عقل ها خداوند خالق و رازق را ناسزا گفتند و پروردگار یکتا را بدگویی کردند، حال من و تو که اهل ستم و خطا هستیم چه انتظاری داریم.
تا وقتی که در زندگیت اهل بخشش، سازندگی، تأثیرگذاری و نورافشانی باشی، با نبرد سخت و تلخی از سوی سرزنشگر که هیچگونه نرمی ای به تو نشان نخواهد داد و حملهی برنامه ریزی شده و هدفدار و اهانت های عمدی روبرو خواهی شد.
منتقدان هرگز در مورد تو سکوت نخواهند کرد مگر اینکه گودالی در زمین حفر کنی و به درون آن رفته یا اینکه به طرف آسمان بالا روی و از میان آنها بگریزی، اما تا وقتی که در میان آنها هستی از سوی آنها انتظار آنچه که تو را ناراحت کند و چشمانت را بگریاند و قلبت را جریحه دار ساخته و خواب آرام را از تو بگیرد، داشته باش.
آنکه بر زمین نشسته هیچگاه به زمین نمی افتد، و مردم هیچگاه به سگ مرده سنگ اندازی نمیکنند، اما آنها هنگامی که تو از لحاظ درستکاری،علم و ادب و اخلاق و از نظر ثروت بر آنان برتری داشته باشی بر تو خشم می گیرند و در این صورت تو در نزد آنها گناهکاری هستی که هیچ توبه ای ندارد مگر اینکه تمام مواهب و نعمتهای خدا دادیات را ترک کنی و از تمام صفات شایستهات دست برداری و از تمام برتریها و فضیلتهایت تهی گردی و سرانجام شخصیتی کودن و احمق، صفر، تباه شده و شکست خورده باقی بمانی و این همان چیزی است که آنان خواستار آنند.
بنابراین در برابر سخنان، انتقاد، بدرفتاری و تحقیر آنان ایستادگی کن و مانند صخرهی ساکت باهیبتی باش که دانه های برف با برخورد به آن تکه تکه می شوند تا وجود و قدرت ماندن خویش را ثابت کنند. اگر به سخنان آنان گوش فرا داده و در مقابل آن عکس العمل نشان دهی در این صورت آرزوی دوست داشتنی آنها که همانا ناخوشایند کردن زندگی و تلخی عمر توست را محقق کرده ای.
پس گذشت زیبایی داشته باش و از آنها روی گردانی کرده و در برابر مکر و نیرنگی که می ورزند (و نقشه ها و توطئه هایی که علیه تو به راه می اندازند) ناراحت و نگران مباش (و خویشتن را در پناه خدا دار).
همانا نقد احمقانه و بی مورد آنها ترجمان شخصیت قابل احترام توست و به اندازهی ارزش و اهمیتی که تو داری انتقاد سرزنشگر متوجهات خواهد بود.
تو نخواهی توانست دهان آنها را ببندی و قادر نیستی زبان آنها را بازداشت کنی، ولی می توانی انتقاد آنها را دفن کرده و با فاصله گرفتن از آنها، اهمیت ندادن به سرزنش، و بی توجهی به سخنانشان آنها را از خود دور سازی: {قل موتوابغیظکم} (بگو با خشمی که دارید بمیرید).
تو می توانی با افزودن بر فضیلتها، پرورش نیکیها و راست کردن کجی های خویش در دهان آنها خردل بریزی.
اگر می خواهی مورد قبول همگان بوده و نزد همه محبوب باشی و در بین تمام اهل زمین از تمامی عیوب سالم بمانی، چیز غیر ممکنی را طلبیده ای و آرزوی دور از دسترسی را خواستار شدهای.